استرس شغلی پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان

  زمینه و هدف: پرستاری شغلی بی نهایت پر استرس است و پرستاران با انواع استرس های فردی، ارتباطی و سازمانی مواجه هستند که به طور معکوس بر سلامت آن ها و رضایت شغلی آن ها تأثیر می گذارد. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین استرس شغلی پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی 155 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر زنجان به طور تصادفی طبقه بندی شده و در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری پرسشنامه­ی اطلاعات دموگرافیک­و پرسشنامه­ی تنش شغلی پرستاری تافت­گری و اندرسون بود. اطلاعات پس از­جمع آوری با نرم افزار 14.5 ­ - SPSS با محاسبه ی آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که موقعیت های مختلف شغلی برای 4/57 درصد پرستاران از تنش زیاد، برای 40 درصد از تنش متوسط و تنها برای 6/2 درصد از تنش کم برخوردار بود. ضریب همبستگی اسپیرمن مبین وجود ارتباط بین سطح تحصیلات و سطح تنش (192/0 , r= 017/0 (p= بود. یافته های دیگر پژوهش (سن، جنس، نوع بخش، وضعیت تأهل، نوبت کاری، سابقه کار، بخش محل کار، ساعت اضافه کار و تعداد فرزندان) ارتباط معنی داری با استرس شغلی نشان ندادند.   نتیجه گیری: با توجه به اثرات زیان بار استرس شغلی در پرستاران پیشنهاد می گردد، مسؤولان ­ برای ­ کاهش عوامل استرس - زا مانند: عدم رضایت از حقوق و مزایا، حجم کار زیاد، مبهم بودن نقش ها و فقدان حمایت اقدام نمایند.